Na czym opiera się współpraca miast, kiedy nie można się spotykać?

Do naszej szanownej wspólnoty europejskiej,  

przez kilka ostatnich miesięcy stawiamy czoła jednemu z najbardziej wyjątkowych kryzysów, jaki dotknął Europę i świat. Postępowanie w sytuacji zagrożenia zdrowia publicznego zmusiło nas wszystkich do zatrzymania się i przemyślenia naszych działań, ich konsekwencji i naszej roli w nowej sytuacji. Dla Wspólnoty URBACT, która tak bardzo opiera się na wzajemnym uczeniu się, wymianie i uczestniczeniu, kryzys ten ma szczególnie głęboki wymiar.  

Całkowicie zrozumiałe jest to, że w niektórych miastach biorących udział w naszych europejskich sieciach wymiany pracownicy zostali przekierowani do walki z sytuacjami kryzysowymi na pierwszej linii frontu. W innych obecna sytuacja może nawet zagrozić ich udziałowi, ponieważ budżety i zasoby zostaną skierowane gdzie indziej.  

Rodzi się zatem fundamentalne dla URBACT pytanie: jeśli fundamentem programu jest zbliżanie ludzi i miast z różnych krajów ze sobą i stworzenie dla nich środowiska opartego na wzajemnym zaufaniu, w którym o wyzwaniach i słabościach można rozmawiać w bezpiecznym i swobodnym otoczeniu... co się stanie, kiedy ta zasadnicza możliwość bezpośredniego spotkania zostanie nagle odebrana?  

Odpowiedzi i reakcje kolegów z Sekretariatu URBACT, z naszych Krajowych Punktów URBACT i z samych miast były bardziej niż pozytywne. Europejska solidarność jest potrzebna teraz bardziej niż kiedykolwiek. Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem jest potrzebne teraz bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Nawet jeśli nie możemy kontynuować działań tak jak dotychczas to teraz, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebna jest bezpieczna przestrzeń do nauki.  

Byliśmy więc świadkami tego, jak miasta dokonują cyfrowego skoku, organizując ponadnarodowe spotkania na temat niezliczonych narzędzi internetowych, z którymi szybko się zapoznają, wykorzystując swoje doświadczenie w zakresie URBACT do rozwiązywania tych nowych wyzwań w swoim mieście. Przejście na technologię cyfrową już się dokonało. Spróbowaliśmy podkreślić niektóre z tych działań na naszej interaktywnej mapie.    

Sekretariat URBACT również został pozbawiony wspólnego środowiska pracy. Niezależnie od tego, czy stawiamy czoła trudnościom związanym z osamotnieniem, czy też wyzwaniom związanym z życiem, pracą i nauką w zamkniętej przestrzeni, czy wszystkim pomiędzy reagowaliśmy, dostosowywaliśmy, ale także proponowaliśmy nowe działania, które mogłyby wesprzeć miasta. Wierni naszym wartościom, którymi są wsłuchiwanie się w potrzeby miast i wypracowywanie dostosowanych do nich reakcji przedłużyliśmy czas trwania projektów, aby zapewnić dodatkowy czas na dokończenie wymiany i nauki. Sprawdzamy nowe i wykorzystujemy istniejące narzędzia umożliwiające współpracę, spotkania i dyskusję online. W URBACT zawsze dawano dobry przykład wprowadzania pożądanych zmian, nie inaczej jest teraz. Chociaż podobnie jak wszyscy zostaliśmy rzuceni na głęboką wodę, jesteśmy pewni, że razem z miastami znajdziemy nowe i innowacyjne sposoby pracy.    

Czas pierwszych reakcji i reorganizacji się kończy, jednak jesteśmy świadomi, że w najbliższym czasie sprawy nie wrócą do "normy". Jako program poświęcony lepszemu tworzeniu polityk i prowadzeniu praktyk w miastach na rzecz zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, powinniśmy skorzystać z okazji, aby w nadchodzącym procesie odbudowy pchnąć je w inny, bardziej zintegrowany proces kształtowania polityki, w którym obywatele są zaangażowani w planowanie i realizację, w którym kryzys klimatyczny traktuje się równie poważnie jak kryzys zdrowotny.  

W nadchodzących tygodniach opracujemy szereg bardziej szczegółowych opracowań naszych ekspertów programowych, w których przyjrzymy się długoterminowym skutkom dla procesu powstawania nowych polityk oraz wpływowi kryzysu zdrowotnego na wyzwania środowiskowe, żywność, ubóstwo w miastach i odnowę gospodarczą.  

Naturalnie, w takich warunkach będą toczyć się przygotowania do programu URBACT IV (2021-2027). Jakie formy współpracy będą potrzebne miastom w przyszłości? W jaki sposób program URBACT i inne inicjatywy miejskie szczebla europejskiego mogą w większym stopniu odpowiadać potrzebom miast tak, aby mogły pomóc im w sprostaniu wyzwaniom, przed którymi wszyscy stoimy?  

Droga przed nami może jeszcze nie jest jasna, ale pewne jest, że miasta nadal mają apetyt na współpracę, a URBACT będzie po ich stronie, przewodząc zmianom.