Πάνω από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ευρώπη στρέφονται στο κράτος για μισθολογική επιδότηση

Δύο οικογένειες στη Μαδρίτη συναντιούνται, αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες τήρησης κοινωνικών αποστάσεων μετά την άρση ορισμένων περιορισμών στην Ισπανία.

Περισσότεροι από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης έχουν υποβάλει αίτηση για την καταβολή των μισθών τους από το κράτος μέσω συστημάτων βραχυπρόθεσμης άδειας που έχουν σχεδιαστεί για να σταματήσουν την ανεργία να ανεβαίνει στα ύψη κατά τη διάρκεια της κρίσης του Κορονοϊού.

Η ραγδαία αύξηση του αριθμού των εργαζομένων σε εργασιακή εφεδρεία  στη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία και την Ισπανία - που αντιστοιχεί σχεδόν στο ένα πέμπτο του συνολικού εργατικού δυναμικού αυτών των χωρών, σύμφωνα με στοιχεία που συλλέχθηκαν από τους Financial Times - υπογραμμίζει το μέγεθος των διαταραχών που προκαλούνται στις αγορές εργασίας στην Ευρώπη από την πανδημία.

Οι κυβερνήσεις της Ευρώπης ελπίζουν να πείσουν τους εργοδότες να διατηρήσουν το ανθρώπινο δυναμικό στη μισθοδοσία τους έως ότου τελειώσει η κρίση επιτρέποντας στις εταιρείες να στέλνουν τους εργαζόμενους στο σπίτι (τηλεργασία) ή να μειώνουν τις ώρες τους προσωρινά, ενώ μέρος των μισθών τους καταβάλλεται από το κράτος.

Ο αριθμός των Ευρωπαίων που έχουν υποβάλει αίτηση συμμετοχής στα επιδοτούμενα προγράμματα είναι υψηλότερος από τα 26 εκατομμύρια άτομα που έχουν υποβάλει αίτηση για επιδόματα ανεργίας στις ΗΠΑ τις πέντε εβδομάδες από την έναρξη της απαγόρευσης κυκλοφορίας.

Η πολιτική αυτή είναι ένα από τα πιο ακριβά μέτρα που εισήγαγαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και έχει προβλεφθεί ότι θα κοστίσει συνολικά στις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής περισσότερα από 100 δισ. Ευρώ.

«Το πρόβλημα είναι ότι το σοκ είναι πολύ μεγάλο και πλήττονται πολλές μικρές εταιρείες και είναι σε τομείς όπου οι εταιρείες μπορεί να μην είναι τόσο πρόθυμες να κρατήσουν τους υπαλλήλους τους», λέει ο Sebastian Dullien, από το Ινστιτούτο Μακροοικονομίας και Έρευνας Επιχειρηματικού Κύκλου ( Macroeconomics and Business Cycle Research).

 Ωστόσο, υπάρχουν ανησυχίες σε ορισμένες χώρες, όπως στην Ισπανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, ότι τα συστήματα δεν θα διαρκέσουν αρκετά για να αποφευχθεί η αύξηση της ανεργίας.

Εν τω μεταξύ, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι σε άλλες χώρες, όπως στη Γερμανία, φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα  περισσότερο από δύο μήνες με τα χρήματα που τους παρέχει η κυβέρνηση.

Πολλά από τα ευρωπαϊκά σχέδια βασίζονται στο πρόγραμμα Kurzarbeit της Γερμανίας, το οποίο αναγνωρίστηκε ευρέως ότι προστατεύει τη χώρα από ένα μεγάλο άλμα στην ανεργία μετά την οικονομική κρίση του 2008, όταν υποστήριξε τους μισθούς των 1,5 εκατομμυρίων εργαζομένων.

Ωστόσο, οι οικονομολόγοι λένε ότι τα σχέδια ενδέχεται να μην λειτουργήσουν καλά αυτή τη φορά, επειδή η οικονομική συρρίκνωση είναι βαθύτερη και έχει πλήξει σοβαρά πολλές μικρότερες εταιρείες, όπως εστιατόρια, ξενοδοχεία και καταστήματα. Μπορούν απλώς να απολύσουν το προσωπικό ή να κλείσουν οριστικά τις επιχειρήσεις τους.

«Το πρόβλημα είναι ότι το σοκ είναι πολύ μεγάλο και πλήττονται πολλές μικρές εταιρείες και είναι σε τομείς όπου οι εταιρείες μπορεί να μην είναι τόσο πρόθυμες να κρατήσουν τους υπαλλήλους τους», δήλωσε ο Sebastian Dullien, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου για έρευνα Μακροοικονομίας και Επιχειρηματικού κύκλου (IMK) στο Ντίσελντορφ.

Μια έρευνα του  IMK διαπίστωσε ότι το 40 τοις εκατό των ανθρώπων πίστευαν ότι θα είχαν οικονομικά προβλήματα μετά από λιγότερο από τρεις μήνες στο Kurzarbeit, το οποίο πληρώνει έως και το 60% των καθαρών μισθών ή το 67% για τους γονείς.

«Η Γερμανία αναγνωρίζεται πάντα για το επίπεδο του Kurzarbeit, αλλά αν το δει κανείς πιο προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι το επίπεδο δεν είναι τόσο υψηλό σε σύγκριση με την Αυστρία ή άλλες χώρες, ιδιαίτερα για εργαζόμενους με χαμηλότερες αμοιβές, όπως σερβιτόρες ή ταμίες καταστημάτων», δήλωσε ο κ. Dullien.

Η γερμανική κυβέρνηση σκοπεύει να αυξήσει το Kurzarbeit στο 87% για τους γονείς που εξακολουθούν να βασίζονται σε αυτό μετά από αρκετούς μήνες, αλλά όπως είπε ο κ. Dullien ακόμη και αυτό δεν είναι αρκετό.

«Αυτή είναι μια κρίση που πλήττει δυσανάλογα τους φτωχότερους ανθρώπους και, εάν θέλετε να σταθεροποιήσετε τη συνολική ζήτηση, εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν περιορισμένη ρευστότητα και ζουν "μεροδούλι-μεροφάι", εάν τους δώσετε περισσότερα χρήματα, θα το ξοδέψουν», είπε.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, εταιρείες στον τομέα των αερομεταφορών, των καταστημάτων λιανικής και της φιλοξενίας ανησυχούν για το τέλος του νέου προγράμματος εργασιακής εφεδρείας της χώρας τον Ιούνιο. Μπορεί να χρειαστεί να απολύσουν πολλούς ανθρώπους εκτός εάν το πρόγραμμα παραταθεί ή καταργηθεί καθώς οι άνθρωποι επιστρέφουν σταδιακά στη δουλειά τους.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο οργανισμός της εταιρείας Airlines UK έστειλε μια επιστολή προς τον καγκελάριο λέγοντας ότι οι αερομεταφορές «αντιμετώπιζαν το φάσμα της ανεργίας μετά τον Ιούνιο, ενώ οι υπηρεσίες κλιμακώθηκαν». Χωρίς επέκταση ή μείωση του προγράμματος, οι αεροπορικές εταιρείες θα αντιμετώπιζαν «μια ανανεωμένη χρηματική κρίση».

Στην Ισπανία υπάρχουν παρόμοιες ανησυχίες ότι η κυβέρνηση ενδέχεται να μην επεκτείνει την ειδική έκδοση του προγράμματος βραχυπρόθεσμης άδειας  «Erte», το οποίο υποστηρίζει περίπου 4 εκατομμύρια εργαζομένους και πρόκειται να λήξει όταν η εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης αρθεί στις 9 Μαΐου. Μία υπάρχουσα εκδοχή του προγράμματος Erte θεωρείται υπερβολικά γραφειοκρατική από πολλές εταιρείες.

Η ομοσπονδία εργοδοτών της Ισπανίας CEOE δήλωσε στο Twitter μετά από συνάντηση με αξιωματούχους στο γραφείο του πρωθυπουργού την περασμένη εβδομάδα ότι «η παράταση και η μεγαλύτερη ευελιξία του συστήματος Erte είναι θεμελιώδης και επείγουσα, και αυτό είναι το μήνυμα που έχουμε μεταφέρει».

Μπορείτε να βρείτε την αρχική δημοσίευση του άρθρου εδώ.